نقدر با تنهایی انس گرفتم که دیگر زبانش را می فهمم !
و فهمیدم…
تنهایی هم می تواند عشق خوبی باشد به شرط اینکه
درکش کنم
سایتی سراسر عاشقانه
نقدر با تنهایی انس گرفتم که دیگر زبانش را می فهمم !
و فهمیدم…
تنهایی هم می تواند عشق خوبی باشد به شرط اینکه
درکش کنم
سلام من
به غنچه ای که صبحدم ، به خنده باز می شود . . .
.
.
.
به لحظه های “بی” توبودن سلام میکنم / به سینه ام دلی هست به نام میکنم
تمام میشود این فاصله ها بی گمان / به لحظه های “با “تو بودن سلام میکنم . . .
وقتی که با تو هستم پرواز می کنم من / دل پر زند به سویت وقتی که دورم از تو / از آسمان جانم با تو فقط پریدم / بال و پرم تو هستی ، جز تو کسی ندیدم .
باید از عشق بسازم غزلی قابل تو / غزلی ناب و صمیمانه به وزن دل تو / دلی از جنس بهار است که تقدیم تو باد / سبز باشی و دلت خانه ی پاییز مباد .
همین مسیر را مستقیم بروی میرسی به دو راهی ، یک راه به من ختم می شود ، آن دیگری به ختم من .
او شاخه گل لای کتاب اما من ؟ / از ماه پلی به آفتاب اما من ؟ / او سیر تکامل قشنگی دارد / اینگونه : نقاب ، قاب ، آب اما من ؟
دل را چو به عشق تو سپردم چه کنم ؟ / دل دادم و اندوه تو بردم چه کنم ؟ / من زنده به عشق تو ام ای دوست ولیک / از آرزوی روی تو مردم چه کنم ؟
از چهره ی افروخته شمعی داری / پیداست بنای قلع و قمعی داری / با هر کس و ناکسی نشستی جز من / زیبایی منحصر به جمعی داری .
این روزها یا به تو می اندیشم یا به این می اندیشم که چرا ؟ به تو می اندیشم !
نفس نمی کشد هوا ، قدم نمی زند زمین / سکوت می کند غزل ، بدون تو یعنی همین .
در چهار دیواری دنیا ، عشق ابدیست ، غم رفتنیست ، خاطره ماندنیست .
نمی خواهم نبودنت از شمارش انگشتانم بیشتر شود ، اما این روزها کاری از دستانم بر نمی آید .
از شهرداری ، واحد سد معبر مزاحمتون میشم ، ببخشید مهربونیتون سد راه دلمون شده !
طرحی ز موج بر دل مردابیم بکش ، امشب دلم هوای دریا کرده است !
دوستت دارم ، این تعارف نیست ، زندگی من است !
هر نتی که از عشق بگوید زیباست ، حالا سمفونی پنجم بتهوون باشد یا زنگ تلفنی که در انتظار صدای توست !
غم دانه دانه می افتد روی گونه هایم ، آری شور است طعم نبودنت !
می خوام بگم دوست دارم / به پنجره به آسمون / به این شب آینه دزد / به تک درخت کوچه مون / می خوام بگم دوست دارم / به هر رفیق و نارفیق / به شاعران بی غزل / به جنگل های بی حریق .
به سراغ من اگر می آیی ، دگر آسوده بیا ، چند وقتی ست که فولاد شده چینی نازک تنهایی من .
من تمام ناتمام توام ، ناتمام تمام من کجایی ؟
پس شاخه های یاس و مریم فرق دارند / آری اگر بسیار اگر کم فرق دارند / شادم تصور میکنی وقتی ندانی / لبخندهای شادی و غم فرق دارند .
کاش میشد تو روزگارت ، تو بهار موندگارت / میون این همه یارت ، من بشم دار و ندارت .
آنکه سودا زده ی چشم تو بوده ست منم / وانکه از هر مژه صد چشمه گشوده ست منم / آنکه خواب خوشم از دیده ربوده ست تویی / آنکه چون آه به دنبال تو بوده ست منم .
در هجوم لحظه های پوچ جدایی ، سکوت تنها یادگار با تو بودن است .
تو به هرجا که فرود آمدی و خیمه زدی / کس دیگر نتواند که بگیرد جایت .
رفتم که نبینی پریشان شدنم را / غمناک ترین لحظه ی ویران شدنم را / در خویش فرو رفتم و در خویش شکستم / تا تو نبینی غم تنها شدنم را .
ندارم لحظه ای از تو رهایی / امان از عشق و از این آشنایی / تمام ترس من ناگفته پیداست / مبادا بین ما افتد جدایی .
صفای عالم مستی غمم را برده از یادم / بیادم باش و یادم کن با یاد تو من شادم .
وقتی که نیستی ، پرنده ی خیالم به سرش میزند که خود را حلق آویز کند از دار دلتنگی ات ! به دادش نمیرسی ؟
دستم نمی رسد به این آسمان ، اما دست تو را که می گیرم ، انگار چند ستاره در مشتم پنهان کرده ام .
یاری که مرا کرده فراموش تویی تو / بر ناله ی زارم نکند گوش تویی تو / در کوی غمت خوار منم ، زار منم من / در چشم دلم نیش تویی ، نوش تویی تو .
تک تک روزهایم را می سوزانم تا چشمکی شوم برای شب های بی ستاره ات .
دلم دریا به دریا از تماشای تو می گیرد / دلم دریاست اما از تماشای تو می گیرد / تو تنها با تماشای خود از آیینه خشنودی / دل آیینه اما از تماشای تو می گیرد .
غم از چشم قشنگت دور باشد / دلت غرق امید و نور باشد / نبینی روز بد ای بهتر از جان / الهی دشمنت رنجور باشد .
رفیق خوب پزشک زندگیست ، تا آخر عمر مریضتم رفیق !
ای دل ، دل سودا زده ، سامانم کو ؟ / ای کالبد تهی شده ، جانم کو ؟ / امروز که از همیشه مشتاق ترم / ای خانه ی سوت و کور ، مهمانم کو ؟
حسی دارم ، اگر بدانی بد نیست / شعری گفتم تو هم بخوانی بد نیست / الان خیلی دلم برایت تنگ است / در هر صورت خبر رسانی بد نیست .
دوستت دارم ، شاهدی ندارم جز کوچه پس کوچه های خلوت دل !
من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم / من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم .
گفتی به ماه نگاه کن ، یاد من باش / به یاد لحظه های سرد من باش / انگار روز و شبم بی ماه نمیشه / به خدا یادتم بی ماه همیشه .
گویند گنج در خرابه هاست ، چه گنجی بهتر از تو و چه جایی از دلم خرابتر .
ارزش دوست یک دنیاست ، گرچه آخرش ناپیداست / من به آخرش نمی اندیشم ، چون همین دوست داشتن زیباست .